تو بَرام سِتارِه بودی
تویِ شَبایِ تیرِه و تار
من بَرات ، غریبه بودم
سایِه ای دَر کوچِه و بازار
تو بَرام ، بَرفِ زِمِستون 
گولِّه ِ بَرفی کِه میشِست ، رویِ دیوار
من بَرات خاطره بودم
خاطِری مُب-هَمُ ، فَرّار
تو بَرام دیوار بودی
دیوارِ بی پَنجِرِه ، چِشم به راهی و اِنتِظار
مَن بَرات دیوار بودَم
کِنارِ کوچهِ باغی دَر بَهار
تو بودی بَرام ، لَبخَندِ نَسیمِ صُبح گاهی
شونِه می کَردی لِباسامو هَر بار
مَن بَرات وَزِشی خُروشان ، دَر پاییز
کِه رو بَر میگَرداندی اَز مَن ، دَر کِنار
تو بَرایَم ، مَن بَرایَت 
هَمِه وَه-می خیال اَنگیز ، دَراَفکار
تو نیستی ، تو نیستی
اِی هَمِه جان ، اِی یار