مَن 
مَن کِه پُرَم اَز تَنهایی
تو
 تویی کِه اَز مَن ، بیزاری
حال و هَوایِ گِریِه دارم ، هَر روز
وَ - تو کِه اَز مَن ، فاصِلِه داری
پُلِ بین مَن و تو ، این جَهان نیست
دیگَر ، دَر- مَنِ بیجان ، تَوان نیست
مَنِ خَستِه، مَنِ تَنها ، اَز تو دورَم
روزها هَمِه تِکراری ،کِه این آسان نیست
دَست هایَم - خُشکیدِه، اَز سَردیِ روزِگار
مَنی کِه بیقَرارِ تواَم و چِشم اِنتِظار
هَمزادِ رویاهایِ مَن ، کُجایی تو
آه ، مَرا رَها کُن اَز این بَندِ تِکرار
مَن کِه پُرَم اَز تَنهایی
تو کِه اَز مَن ، بیزاری
فاصِلِهِ بینِ مَن و تو ، بسیار اَست
راهِ رِسیدَن به تو ، دُشوار اَست