bu koca dünyaya bi misafirsin
alcağın ne kaldı bi canım var o emanetti 
nolur dokunma dedim  onu ziyan ettin
insanı güçlendiren ihanettir 
beni en çok yoran çabalarımı görmeyişin
anlarsın sandım yıprandığımı hiç söylemedim
her şeyi yoluna koyup zor da olsa devam ettim
birden alt üst eder gelip seni öyle biri 
mecbur yaşıyorum çünkü şans eserii doğdum
sesimde titreme var o bile yorgun 
şüphenden vazgeçmedin hep kafanda kurdun
inanmıyom sevgi sözlerine hepsi kurguu
sandım tek sen anladın,sende yanlış anlamışsın
zaten yokluğun çok ağır geldi kaygım kalmamıştı 
gözümün feri kalmadıysa eğer sancım başlamıştır 
gittin şair oldum inan böyle şarkı yazmamıştım
keşke kemiklerim kırılsaydı kalbim değil 
sensiz bir kış geçti ve sonunda tatildeyim
düşünsen keşke biraz neden tüm gün karıştım sana
erkek ; annesi gibi gördüğünü sahiplenir
istesem giderdim zaten kalmayı seçmek zor olan
sence basit dimi almak birini hemen koynuma 
bu çocuk imkansızı başarcak hep olmayanı oldurur 
sen bi çiçek sularsın ve başkaları soldurur 
bir ışık olsa,bir gelebilsem
bin kere ölsem,bir kere görsem 
sessiz bi ortam,ışıklar loşsa
insan acizdir,gitse de yoklar 
durdum ve düşündüm hep nedir bu halimiz be ? 
ufkunda kaybolsam da çıktım hep sahiline
sevmeyi öğrenmiştim ben annemin sayesinde
derdi yanındakiyle yetin ve ona ait hisset
herkes yaşattığını yaşayacak işin zor senin
özledim eski günleri vardı bi küçük wolkmenim
şimdi aldığım nefesi bile vermek zor gelir 
taakatim kalmadı istersen yerine koy beni
bir ışık olsa,bir gelebilsem
bin kere ölsem,bir kere görsem 
sessiz bi ortam,ışıklar loşsa
insan acizdir,gitse de yoklar